2024'ün En İyi 10 Kötü Film Karakteri

M. Night Shyamalan’ın "Tuzak" filmi bir gerilim olarak tamamen başarılı olmasa da, kara komedi olarak harika bir iş çıkarıyor. Josh Hartnett, sakin bir banliyö babası maskesi takan psikopat bir katili oynarken aşırıya kaçan, komik bir performans sergiliyor. Cooper açıkça kötü bir karakter, ancak izleyiciler hikayeyi onun perspektifinden takip ettiği için onu desteklemeye kandırılıyor.

Madame Morrible, Shiz Üniversitesi'nde Büyücülük Dekanı, "Wicked"in orijinal Broadway versiyonunda ikinci planda kalan bir kötü karakterdir. Ancak 2024 uyarlaması müzikalin sadece ilk yarısını kapsadığı için filmde ana kötü karakter olarak karşımıza çıkıyor. Michelle Yeoh’un performansı, filmin eğlenceli tonuna mükemmel bir şekilde uyum sağlarken karakterin kötülüğünü parlatıyor ve role derinlik katıyor.

Rose Glass’ın romantik gerilim filmi "Love Lies Bleeding"in duygusal merkezini, Kristen Stewart’ın canlandırdığı Lou ile Katy O’Brian’ın hayat verdiği Jackie arasındaki aşk hikayesi oluşturuyor. Ancak mutluluklarının önündeki en büyük engel, Lou’nun uzaklaşmış babası Lou Langston, Sr. Ed Harris, gerçekten etkileyici bir performansla hâlâ ne kadar başarılı olduğunu kanıtlıyor. Kızına yaptığı kötü muamele ve Jackie’yi manipüle etme şekli, Lou Sr.'yi nefret edilmesi son derece kolay, gerçekten iğrenç bir kötü karakter haline getiriyor.

Osgood Perkins’in psikolojik gerilim filmi "Cambaz" için yapılan gizemli pazarlama çalışmaları, Nicolas Cage’in ismiyle anılan seri katili etrafında büyük bir merak oluşturdu — ve her şeye rağmen, performansı beklentileri fazlasıyla karşıladı. Cage, her zamanki gibi ekranda büyüleyici bir varlık sergiliyor, ancak aynı zamanda derinden rahatsız edici. İster arabasında çığlık atıyor olsun, ister bir sorgu odasını kendi kanıyla boyuyor olsun, dayanılmaz derecede ürkütücü bir karakter yaratıyor. Ancak yine de gözlerinizi ondan ayırmanız imkânsız.

Chris Hemsworth, George Miller’ın "Furiosa: Bir Mad Max Destanı" filminde Warlord Dementus rolüyle yer aldığı her sahneyi adeta çaldı. "Mad Max" kötüleri genellikle stoacı ve donuk yüzlüdür, ancak Dementus asla susmuyor. Konuşma yeteneği onun süper gücü; sürekli konuşarak kendini beladan kurtarmayı başarıyor. Hikâye tamamen Furiosa’nın intikam arayışı etrafında şekillense de — ve Dementus ona gerçekten korkunç bir şey yapmış olsa da — Hemsworth’ün komik performansı onu garip bir şekilde sempatik kılıyor.

Son birkaç yılda Hugh Grant, çapkın imajını geride bırakarak daha tuhaf, karanlık ve eksantrik rollerde oynamaya başladı. Bu kariyer yenilenmesini, Scott Beck ve Bryan Woods’un bu yılki dini korku filmi "Sapkın" ile bambaşka bir seviyeye taşıdı. Grant, iki Mormon misyoneri inançlarını sorgulamak için rehin alan gizemli Mr. Reed rolünde gerçekten ürkütücü bir performans sergiliyor.

"Gladiator 2", adından başka her şeyiyle bir yeniden yapım gibi hissettiren ve selefinin gerisinde kalan bir film. Ancak ilk "Gladiator" filminde, Denzel Washington’un güç düşkünü Macrinus rolünde sahneleri domine ettiği bir karakter yoktu. Devam filmi, ancak Macrinus imparatorlardan iktidarı ele geçirince kendi kimliğini buluyor. Washington, "Gladiator 2"ye bolca mizahi unsur katmakla kalmıyor, aynı zamanda unutulmaz bir kötü karakter sunuyor.

Coralie Fargeat’ın "Cevher" filminde, gözden düşmüş yıldız Elisabeth Sparkle, başlıkta geçen güzellik artırıcı ilacı ilk kez aldığında, kendini daha iyi hissetmek istemektedir. Kendine olan güvenini artırmak için genç versiyonu Sue’yu yaratır. Ancak Margaret Qualley'nin canlandırdığı Sue karakteri, Elisabeth’in Jekyll’ına karşı Hyde’a dönüşür ve onun kalan azıcık gençliğini emip alır. Sue, kızların annelerinin güzelliğini çalması fikrini kusursuz bir vücut-korku metaforuyla yansıtır. Sue, sahnede daha fazla zaman geçirdikçe, Elisabeth bir canavara dönüşür.

Anton Ego’dan Gabby Gabby’ye, Pixar’ın en iyi kötüleri tamamen kötü değildir; sadece yanlış yönlendirilmiş ve yanlış anlaşılmışlardır. Yenilmeye değil, yardım edilmeye ihtiyaç duyarlar. "Ters Yüz 2"daki Kaygı, bunun mükemmel bir örneğidir. Kaygıyı bir canavar olarak tasvir etmek kolay olurdu, ancak durum bundan çok daha karmaşıktır. Kaygı, insanları yanlış gidebilecek her şey hakkında uyararak yardımcı olduğunu düşünür ve Maya Hawke’un Kaygıyı duyarlı ve sempatik bir şekilde canlandırması bunu mükemmel bir şekilde yansıtır.

Denis Villeneuve, Feyd-Rautha Harkonnen’in tanıtımını "Dune: Çöl Gezegeni Bölüm İki"ya sakladı ve bu bekleyişe fazlasıyla değdi. Austin Butler, çok az ekran süresiyle unutulmaz bir karakter yaratıyor; onun Feyd’i kurnaz, sadist ve tamamen kötülüğe batmış bir karakter. Feyd, Paul Atreides’in karanlık bir yansımasıdır; benzer şekilde önemli bir soydan gelmiştir ve taht üzerinde hak iddia eder, ancak çok daha kötü niyetlere sahiptir. Butler’ın tüyler ürpertici gülümsemesi bile Feyd’i 2024’ün en iyi film kötüsü yapmaya yetiyor.