Son yıllarda sinema piyasasında gerilim ve şiddet türü filmler artması, filmlerin kalitesini en ince ayrıntısına kadar eliyor ve bu türde çıkan çoğu film klişe olduğu gerekçesiyle göz ardı ediliyordu . İşte
Disturbia (Şüphe) tam da böyle bir zamanda çekim aşamasındaydı . 2004 yılında Taking Lives (Hayatan Benim) ve 2005 yılında başrolunu Al Pacino\'nun oynadığı Two For The Money (Kirli Para) filmleri ile tanıdığımız yani önceki filmlerinde de gerilim türünde duran D.J.Caruso yine yönetmen koltuğundaydı . Aslına bakarsanız Şüphe filminde yönetmen koltuğundan çok senaryo ya da senarist önemliydi. 2005 yılında gösterime giren Gece Uçuşu filminin de senaristi Carl Ellsworth ve daha önce bazı filmlerde ufak senaristlik görevi alan Christopher B. Landon bu görevi bana göre muhteşem bir şekilde ifa ettiler.
Şüphe filminin oyuncularına da hafif bir göz atmakta yarar var, sonra filmi değerlendirmeye geçeceğim. Bana göre yıldızlar ve yıldız olmaya adaylar buluşmuş filmde ve filmden çıktığımızda yıldız olmaya adayların da yıldız olduğunu onaylıyoruz . Başrol oyuncumuz Shia LaBeouf daha önce birçok filmde oynamış; en son da kültleşmiş Transformers(Dönüşücüler) filmindeki performansıyla kendisini tanımayan seyirciyle de tanışmıştı . Bu yüz alışkanlığı sayesinde filme kolay ısınmanız söz konusu . Sevinebilirsiniz!
Diğer başrol oyuncusu -diğerden kastım "kötü"- daima kötü rolunde görmeye alışık olmadığımız ama kötü rolunde gördüğümüzde de şaşırmadığımız bir isim "David Morse" .Şahsen ben David Morse\'u "12 Monkeys (12 Maymun)" filmindeki Dr.Peter canlandırmasıyla tanıdım ve o gün bugündür kötü bir oyunculuk çıkardığını söylemem söyleyemem. Diğer yanda Shia LaBeouf\'un annesi rolunde Matrix serisiyle gözlerimizin aşina olduğu Carrie-Anne Moss\'u görüyoruz .
Moss , klasik bir anne rolunu hakkıyla veriyor ve Matrix ten bu yana performansından birşey kaybetmediğini de ispatlıyor -Final sahnesindeki Morse a vurması ispatıdır - .Başrol oyuncusu Kale(Shia LaBeouf) in sevgilisi rolunde ise Garez 2 filminden tanıdığımız Sarah Roemer var . Oyunculuğu ümit yeşertici. Ve son olarak uzakdoğulu , çekik gözlü , video-teknoloji-röntgen üçgeninde gidip gelen karakterimiz Ronnie rolunde göreceğiniz Aaron Yoo . Performansı çok çok hoş , tatlı ve kalite olmasıyla birlikte YouTube\'un film içinde propagandasını yapması ve çılgın tavırlarıyla kendine "soytarı" dedirtmeyi de ihmal etmiyor.
Gelelim nihayetinde filme . Film başladığında birden gözleriniz hafif açılıyor ve "Yapma yaa yine mi aynı film " diyerek daha önce çekilen gerilim filmleriyle bu filmi kıyaslamaya başlıyorsunuz . Dakika birden itibaren hemde . Fakat dakikalar ilerledikçe dumura uğruyorsunuz ; dumura uğradığınızdan ötürü de sevinç oluyor içinizde. İlk yarı çılgın , romantik , hafif dramatize edilmiş şekilde . Bunun açılımını ben Amerika Gençliğivari diye yapıyorum zira klişeleşmiş bazı bilgilerle yüzde yüz uyuşan bir yapıya sahip ilk yarı . İlk yarıda dikkatinizi çekmesi gereken husus
original (orjinal) espriler ve doğallığın had safhada ilerlemesi olacaktır .
Mesela, yeni gelen komşusunun kızına bakarken yanlışlıkla kafasını pencereye çarpma ya da sınıfta uyuyan öğrencinin üzerine büyük bir hışımla fırlatılan silgi ve öğrencinin buna bil-mukabele etmesi hiçte yabancı gelmiyor. İlk yarı, patlamış mısırlarınızla rahat rahat hayatın güzel yönünü seyredip eğlenebileceğiniz dakikalarla dolu . Ama ikinci yarı içinde aynı duygu ve düşüncelere sahip olanlar büyük bir yanılgıya düşecekler -düştüler- . Filmde hayatın "heyoo heyyoo" lu dakikalarla geçeceğini düşünüyorsanız ilk yarıyı izleyip çıkmanızı tavsiye ederim. Zira ilk yarının sonlarına doğru kafanıza yerleşen bir şüphe yani filme ismine veren bu olgu ikinci yarıda farklı bir filmle karşı karşıya kalacağınızı size kesin bir dille anlatıyor. Önemle belirtmek istediğim bir hususu da atlamayayım . Son zamanlarda korku filmlerinde ani çıkışlarla seyirci ürpertilmeye , hoplatılmaya, zıplatılmaya çalışılıyor ve başarılı olunuyor da. O yüzden Şüphe (Disturbia) filminde bu ani çıkışlara hazırlıklı olmanızı tavsiye ederim şimdiden. İkinci yarıyı şu kelimelerle özetleyebiliriz : "Morse and LeBouf Show" .
Yıllanmış usta David Morse (Mr.Turner) ve taze LeBouf (Kale) birbirleriyle karşı karşıya gelmek için bir çırpınıyor bir kaçıyor bir duruyor bir coşuyor. Seyirciye de hangi zaman ne yapacaklarını kafalarında kurgulamaları kalıyor . Kale (LeBouf) in her zaman aklında gezinen şüpheleri ilk başta seyici tarafından da destek görüyor . "Haklısın Kale! Sonuna kadar yanındayız" diyen seyirci polisin Mr.Turner\'ın evini aradığı sahneden sonra "u" dönüşü yapıyor ve şüpheli bir paranoyak konumuna düşürüyor Kale\'i .
Zaten ev hapsi çeken bir çocuğun psikolojisinin bozulması da normaldir kanısına kapılan seyirci de bu oltaya sazan gibi saldırıyor. Mr.Turner ın psikopat, keskin ve zeka dolu oyunları seyircinin ağzını "aaa"
söyleyebilecek şekilde açık bırakıyor. Ronnie rolundeki Aaron Yoo yu da bu dakikalarda tırsmış bir şekilde "Etrafı iyi kontrol et Kale heyy Kale " türü diyaloglar içinde buluyoruz. Mimiklerindeki gerçekçilik olayın gerçekçiliğine bir kat daha inandırıyor seyirciyi. Morse un donuk mimikleri ve "Ben yapmadım ! Çek git başımdan ufaklık" tavırları seyirciyi de Kale ide şüpheye ve sinire sevk ediyor. Filmde "basit bir röntgencilik\'ten nereye gelinir?" sorusuna da çok güzel bir şekilde cevap verilmiş. Final sahnesinde en baştan beri paranoyak dediğiniz Kalein yanında geçmişe bakıp asıl kendinizin bir film süresi boyunca "paranoyak" olduğunuzu anlıyorsunuz . Film size paranoyaklık duygusunu da tattırıyor velhasılı.
Sözün özü: "Bana göre son yıllardaki en eğlenceli, en gerici ve en zeki yapımlardan biri. Tüm ekibi tebrik etmekte yarar var diye düşünüyorum.
Filmin size vermek istediği mesajı alıyorsanız şayet Seven (Yedi) filminin verdiği mesajla da birebir örtüşüyor:"Hiçbirşey göründüğü gibi değildir".
Kaçırmamanız tavsiyemdir...
-Yılmaz Yula ya ithaf edilmiştir-
