Sil Baştan

Bence, aşk filmleri içerisinde zirveye oynayan bir aşk filmi.
yayınladığı ilk günden beridir izlememeye direniyordum, çünkü hem fantastik öğeler hem de aşk meşk zırvalığı bana göre değildi.
bunca zamandır düşmeyen imdb puanı ve oyuncu kadrosu yüzünden dün akşam inandımı kırıp izledim.
izlemememek ile hata mı etmişim? hayır. çünkü dediğim gibi aşk konusu bana göre değil , bu kadar bağlılık salakça geliyor. ancak fantastik kısmı muazzam, harika bir deneyim ve yönetmenlik adına eşsiz bir iş. sadece bu kısmı için izlemeye değer bir yapım. hikaye, kurgu ve sürükleyicilk adına ise çok çok iyi. beni dâhi ekrana yapıştırmayı bildi.
fakat bir daha izler miyim? mümkün değil.

How happy is the blameless vestal's lot! / Ne mutludur suçsuz bakirenin dostları!
The world forgetting, by the world forgot. / Unutulan Dünya’da Dünya’nın unuttuğu.
Eternal sunshine of the spotless mind! / Lekesiz zihnin sonsuz güneş ışığı!
Each pray'r accepted, and each wish resign’d” / Her isteği bırakılmış ama kabul görmüş her duası.”

Alexander Pope 

Dilimize ismi “Sil Baştan” olarak geçen “Eternal Sunshine of the Spotless Mind” filmi adını bir onsekizinci yüzyıl şairi olan Alexander Pope’un “Eloisa to Abelard” şiirinden alır. Şiir, Heloise d’Argenteuil’in öğretmeni Peter Abelard’a olan gizli aşkını ve evliliğini anlatır. Abelard toplum içindeki statüsünü koruyabilmek için Heloise’den evliliklerini saklamasını ister ancak bu dedikodu yayıldıkça Abelard Heloise’e olan güvenini yitirir ve onu manastırda sessizlik yemini etmeye zorlar. Heloise çok zor ve acılı geçen bir kaç yılın ardından Abelard’a geri döner. Aralarında geçen dört mektupta birbirlerine şaşkınlıklarını, acılarını, öfkelerini ve ıstıraplarını ifade ederler. Bu çatışmaları Heloise’e aşklarının imkansızlığını gösterir ve Heloise Abelard’la birlikte olmak yerine sonsuz sessizliği tercih eder. Heloise hissettiği acıyı ve Abelard’ı unutmak istediğini yukardaki cümlelerle anlatır. Heloise’in bu sözleri temiz bir zihne ve hiç bilmemiş olmaya özlem duymayı anlatmaktadır.

Joel ve clementine 2 yıllık aşklarını bitirme kararı alır ve ayrılırlar. Tabi aşkta öyle hemen bit deyince bitiyor he, hehehe Gülücük eğer travmatik değilse başımızdan geçen kötü bir olayı rahatça unuturuz, aklımıza gelince de bir etkisi olmaz, hatta beni daha da güçlendirdi diye havamızı bile atarız da, aşkı unutmak zorunda kalmak... Işte pek mümkün değil bu. Bizi bu dünyadan alıp götüren sevmek, mutluluk unutulmaz, sadece onunla yaşamayı öğreniriz. Ya da sevdiğimiz kişinin huyunu, maddiyatını, mesleğini vs. önemsemeden evlenmek en güzeli, yaş ne olursa olsun. Neden ayrıldılar mesela? Buzdaki bir diyalog açıklıyor aslında bunu: joel "sanırım geri dönmeliyim, ya buz kırılırsa? ’’clementine "buz çatlamayacak kadar kalın’’. Joel sıkıcı, kararsız, endişeli tiplerden, diğeri enerjik, kendinden emin. Bu gibi zıt sebepler. Unutmak imkansız ama neyse ki şirketin biri yapıyor, direk siliyor o kısmı. Gerçek hayatta olsa para basarlar, biz de rahat ederiz. Eder miyiz gerçekten? Aşk sadece hafızadan ibaretse, evet. Ama ya kalbe de kazınıyorsa... Peki clementine sildirince ne oluyor? Joel tesadüfen yeniden görüyor. Muhabbet etmek için yanına gidiyor. Bu kadarını anlatmak kafi bence:) filmde saç rengi metaforunu ayrıca beğendim, çok tatlı. Aşkın mevsimleri gibi clementine yeşil saçlı aşk filizleniyor, ilkbahar gibi. Kırmızı saç :aşkın en ateşli hali, yaz gibi. Turuncu : ayrılık geldi, aşk soldu, sonbahar. Mavi de kış...