Ay

Enteresan bir film ve bir o kadar da aykırı... Tam Bernardo Bertolucci tarzı. sınırları aşılmış bir hikaye. Ve izlemesi zor anne -oğul ilişkisi...

Bertolucci tarzını bilenler için filmi anlamak daha kolay olacaktır. Zira Bertolucci'nin filmleri olay olmuştur. Bu da diğer filmleri gibi tartışma yaratmış ve çekildiği dönem de yasaklanmıştır. Film ilk başta genç anne,küçük çocuk ve güzel bir aile ile başlıyor. Sonrasın da hemen oğlunun ergenlik dönemiyle devam ediyor. İşinde başarılı opera sanatçısı bir anne ve annenin peşinde dönen bir baba,yalnız bir genç...

Birbirinden kopmuş bu aile içinde zaten oğlu mutsuzdur. Onunla ilgilenen yoktur. Bir de babası gözünün önünde ölünce anne ve çocuk daha depresif bir hale gelir. Bu acıyı unutmak için annesi işine daha çok bağlanır. Zaten yalnız olan oğlu daha mutsuz biri olmaya başlar. Caterina işine yoğunlaşırken Joe ise yeni bir ülkeye uyum sağlamak için uğraşır. Ve Joe bu kadar umutsuzluk içinde uyuşturucu kullanmaya başlar.

Bunu öğrenen anne önce kendi yöntemleri ile baş etmeye çalışır ama durum o kadar farklıdır ki buna bulduğu çözüm tüyler ürpertici olarak izleyinin önüne sunulur.
Kazanmaya çalışırken kaybetmeye daha çok yakınlaşmak iyi anlatılmış. Ki burada tamamen dengeler değişiyor. Caterina oğlunu kurtarmaya çalışırken gösterdiği ilgi farklı bir ilgiye dönüşüyor. Ensest ilişki zaten uç bir konu,bunu bu kadar ağır bir dramda işleyince sıkıntılı bir film ortaya çıkıyor. Süresi fazla uzun geldi bana.. Biraz daha kısa olsaymış bu kadar boğulmadan izleyebilirdim.

Oğluyla birlikte dibe vuran bir kadının hikayesi bu... Bernardo Bertolucci hayranları kaçırmasın...

AY..YANİ LA LUNA..sevgili annesiyle ensest ilişkiye girecek evladımız JOE yani filmin ana karakteri film boyunca  AY onu bırakmaz..Onun için değerli bi parçasıdır AY..(EE SANIRIM bizim hayatlarımızda da bi etkisi vardır AY kavramının)
Oyuncularını bu filmin ACAyip sevdim..Konusu önemli hayatın taa içinden..Anne egosu yüksek opera sanatçımız çocuğuyla kendi çapında yani sadece kendi kontrolünde,kendi sınırlarıyla,yapay seviyo desem yalan olmaz..o derece seviyo..Yani konserine gelirsen *sevmiş* oluyo seni,sende onu..Eğer gelmediysen yandın..Bu kadar,aslında kadında gerçek sevgiye muhtaç...
Çocuk ise BU iğrenç kontrolcülüğü ve yapay,içten olmayan sevgiyi görünce,mutsuz oluyo ve uyuşturucuya sardırıyo..Sonuç anne bunu farkediyo ve o hayal kırıklığı,vicdan azabı,temiz bi sevgi ihtiyacından oğlanla ilişki yaşıyolar..
Bu tüm ülkelerde görülen genel bi şeydir..Çoğu kadın yaşanmazlıkları ve mutsuzlukları yüzünden oğluyla yatmaz ama onu öyle bi kendine bağımlı yapar ki oğlanlar hayatları boyunca *Ergenlikten çıkıp,bağımsız bi birey olamazlar* AHA DA BU Filmdeki gibi..HADİ geçmiş olsun..
**NİSAN ayında MİLLiyet Sanat filmin cdsini armağan ediyo..Kİ zaten bende bu vesileyle BERTolucci ustanın bi filmine de daha kavuştum** BEELKİ ilginizi çeker sevgili Sinemaseverler..Diyerek

Sıradışı, zaman zaman da sıkıcı bir film açıkçası. Bertolucci'nin Conformist'i kadar başarılı değil. Konu ilginç. Belirtildiği gibi baba boşluğu yaşayan Joe, babasızlık yüzünden bunalıma girer. Annesi Joe ile çok ilgilenemeez önceleri. İtalya'ya giden anne oğul, Roma'da sıkıcı bir akış içinde yakınlaşırlar. 80 nci dk.dan sonra annenin joe'ya yakılaşması enteresan bir hal alıyor, hatırlatırım. Bence iyi bir dram oluşturulmamış ve yaratılmak istenen dram ile yasak yakınlaşma arasında bir kopukluk var.Buna bir de filmin sıkıcı akışı eklenince, başarısız bir sonuç ortaya çıkmış. Açıkçası fazlasını bekliyorsum. Hayal kırıklığına uğradım diyebilirim. 6,5/10