Maymun

filmin konusunu adam gibi yazayım şuraya:

Krister bir trajediye uyanır. Üstü, başı, yer fayansları kana bulanmıştır ve bu kan kendisine ait değildir.Tükenmiş bir adamdır, ancak henüz bunun farkında değildir. Buraya nasıl geldi Kan kime ait Bunlar muamma. Ellerini yıkar ve bisikletle arabasını almaya gider. İşe geç kalır. O sırada annesi arar... Maymun un dünyası işte böyle başlıyor. Çok yakında Krister gerçeklerle yüzleşecek ve kendi eylemleriyle hesaplaşmak zorunda kalacaktır...

Seyirciyi neredeyse ana karakterinin kafasının içine yerleştiren film, erkeklik ve yabancılaşma gibi meselelere Dogma üslubuyla yaklaşıyor. Ruben Östlund (Involuntary) ve Tomas Alfredson (Let the Right One In) ile birlikte yeni kuşak İsveç sinemacılarından sayılan Ganslandt, Lukas Moodysson ve Roy Andersson un karanlık dünyasına yakın bir genç yönetmen. Ganslandt bu filmdeki oyuncu yönetiminde Mike Leigh usulü emprovize bir çalışma tarzı benimsemiş oyuncularına tüm senaryo ayrıntılarını vermek yerine belli sahnelerin duygusuna yoğunlaşmaları için genel bir izlenim çizmekle yetinmiş. Bu çalışmanın en güçlü yansıması başroldeki Olle Sarri nin oyunculuğunda ortaya çıkıyor Sarri, birden beliren öfke ve şiddet nöbetleri, tutuk duygusallığı, çalkantılı ve tıkanmış ilişkileriyle erkekliğin arızalarını yansıtan çok güçlü bir performans sergiliyor. Filmin konusu hakkında daha fazla bilgi vermek haksızlık olur. Zira beklenmedik iniş çıkışlarıyla, ani kırılma noktalarıyla Maymun, rahatsız edici bir ritmde ustaca bir gizem kuruyor.