God On Trial

Sınırlı sayıda insan ile tek mekanda geçen bol anlamlı diyaloglara sahip filmleri her zaman sevmişimdir. Ancak bu türdeki yapımlarda konunun tek bir millet veya din ile kısıtlı kalması izleyiciye sanki hep mağdur olanların zulümlere ve haksızlıklara uğrayanların kendileriyle sınırlı kaldığı izlenimini verdirmeye çalışıyor hissiyatına kapılmasına yol açıyor. Bunun bilinçli yapıldığını bir çeşit propaganda niteliği taşıdığını sanıyorum. Düz mantıkla seyredildiğinde yapımcıların ateist bir Yahudi olduğu varsayımı sonucu çıkarılıyor. Tüm bunlara rağmen filmden sıkılmadım hatta zaman zaman biraz daha içine çekerek düşünmeye, sorgulamaya ittiğini de söyleyebilirim. İyi seyirler...

Bir ilahiyatçı olarak film bittikten sonra din felsefesi dersinden çıkmış gibi hissettim. Neredeyse tüm konular masaya yatırılmış : tanrı tasavvuru, dinin nasıl temellendirileceği akıl ile mi duygu ile mi , kutsal metnin nasıl yorumlanacağı ve anlaşılacağı, özgür irade problemi, kader konusu , kötülük problemi , dinlerin birbirlerine karşı bakışları vb. Kısacası bu konular sadece yahudilerle ilgili değil tüm dinlerle ilgilidir aynı zamanda. Umarım filmi izleyenlere farkli bir bakış açısı kazandırır. Son olarak film teknik açıdan ve oyunculuk açısından bir özelliği yok her ne kadar tanıdık yüzler olsa da bu beklentiyle izleyenler pişman olabilir. Konuşmaları iyi anlamak için yüzeysel bir yahudi dini ve tarihi bilgisi gerektiriyor gibi. Herkese tavsiye ederim iyi seyirler.

TANRIYI YARGILAMAK...

Yıl 1943.Yer Auschwitz. Nazi Almanyası tarafından 2. Dünya Savaşı döneminde kurulmuş en büyük toplama, zorunlu çalışma ve imha kampı. Ve kampın bir koğuşunda, aralarında bir fizikçinin, bir eldiven imalatçısının, bir hukukçunun ve iki hahamın bulunduğu, katledilmeyi bekleyen birkaç düzine Yahudi...

Ölmeden birkaç saat önce neden ve nasıl bu konuma geldiklerini tartışmaya başlarlar ve bu durumu anlamlandırabilmek adına küçük bir mahkeme kurarlar. Sanık ise Tanrıdır...

Kendi aralarında dinlerini ve geçmişlerini ele alırlar. İçinde bulundukları durumu sorgulayıp Hitler'in amacı, bu soykırım hakkının ona kim tarafından verildiği ve tanrının bu durum karşısında neden sessiz kaldığı davanın konusu olur. Ve sanık hala tanrıdır...

Film tek mekanda geçiyor ve baştan sona diyalog üzerine kuruludur. Hassas ve zor bir konu olmasına karşın senaryo son derece başarılıdır. Lakin konuşmaları kaçırmamak adına izlerken dikkati üst düzeye çıkarmak gerekir. Filmde 1943 yılından günümüze yapılan geçişler ise filmi daha da etkileyici bir hale getirmiştir. Konusu gereği çok derinliği olan, bu yüzden de çok fazla sözü hak eden başarılı bir filmdir. Tanrının yargılanmasından ziyade insanlığın kendini öz eleştiri yapabilmesi de filme dair ayrı bir takdiri hak ediyor.

-SPOILER-
Film boyunca, tanrıyı suçlayan insanların ve dini sebeplerden ötürü tanrıya sığınanların aksine bir deistin ortaya çıkıp tüm dinleri eleştirerek tanrıyı savunmasını bekledim. Bu sebeple Yahudilikten ziyade tüm insani zulümlere vurgu yapılarak daha evrensel bir mesaj verilmiş olurdu diye düşünüyorum.
-SPOILER-

Son olarak; dünyadaki tüm soykırımların, savaşların, zulümlerin ve katliamların sebebinin tanrı değil de insanlar ve dinler olduğunu düşünerekten bu başarılı yapımı, tek mekan filmlerine fobisi olmayan, uzun diyaloglardan şikayetçi olmayan ve Yahudilere karşı anlamsız bir düşmanlık içerisinde olmayan sinefillere tavsiye ediyorum.