Çarpışma

diziler reklam veren olmadığından Ocak ayının 3. haftasına ötelenince en baştan bir seyretmek istedim. belki ilk bölümde hakkını yemiş olabileceğimi düşündüm. 4. bölümdeyim ne heyecan ne merak hissi uyanmadı bende. karakterlerin geçmişleri hakkında öyle bir yerde bilgi aktarıyor ki hikayenin tam eşik noktası, tam heyecan nirvanası. siz şimdi aaa nolacak derken hooop o geçmişe dönüyor. ve izlenirlik kalitesi azalıyor. Çünkü geçmişi bu kadar uzun uzadıya vermek ana hikayeden kopmaya neden oluyor.iyi yanlarından biri karakterler kişiler üzerinde tam oturmuş,kimse sırıtmıyor. bir de hikayeyi hızlandırsak, suratlara zumlamasak, Kıvanç Tatlıtuğ'u artık soymasak,duyguyu geçirmek için sahneleri uzatmasak senaryo da akıp gidecek. iyi bir senaryo örneği için bknz İstanbullu Gelin 1. ve 2. sezon orada da geçmiş izliyoruz ama nasıl bir geçmiş. hepimiz sahnelere kitlenip sırf genç oyuncuların olduğu bir bölüm bile istiyoruz.