Life Like

ömürden boşa giden 95 dakika.

Konusu iyi olmasına rağmen beklentimin altında kalan bir film. Yüksek beklenti olmadan izlenebilir.

yapay zekanın topladığı bilgi ve analizlerle kendini geliştirebilen makinalar icat edişi gibi, insanoğlu bütün bilgi birikim ve tecrübesiyle bu görevi asırlardır insanlık bilincinde zaten topluyor. bir bakıma insan yapay zekada damıtılmış bir zekayla insanlığı yeniden biçimlendirip kendine bir ayna yaratıyor.
"insanın kendini kandırma yetisi, doğasındaki iki yüzlülüğü, onu öngörülemez yapıyor."
söylediği ile kastettiği arasında uçurum olan insana yapay zekanın düşündürücü sorusu ‘seni hangisi memnun eder’ insanın öngörülemez olması bir noksanlık mı yoksa bir üstünlük mü.

insanoğlu yapay zekada mükemmeli gördükçe aynasını mı yok edecek yoksa kemali için bir fırsat bilip akla doğru sabırla mı yürüyecek.

Kısa süresine rağmen izlerken çok sıkıldığım oldu.Bence olmamış.

Kısıtlı imkanlar ile çekilen bilim kurgu tadında başlayıp duygusal karmaşıklık ile devam eden son derece samimi bir film olmuş.Yapay zekanın evrimleşip kendini sorgulaması ve insan üzerinde ki duygu karmaşıklığını iyi yansıtmışlar.Merakla kendini izlettiren seyir keyfi yüksek fakat son 20 dakikası çok basite kaçılmış, toparlayamadan final yapmışlar .Beklentiye girmeden izlenirse keyifli bir tat bırakıyor.10/5

Çok düşük bütçeyle ve üç kişiyle yapılmış son derece basit hiç bir inandırıcılığı olmayan ucuz bir film. Yanlız filmdeki güzel olan tek şey Addison Timlin'di Onunda sarı saçları yakışmamıştı oysaki koyu renk saçları çok daha güzeldi. Genel olarak zaman kaybı bir film bilginiz olsun...4/10

Bilim-kurgu değil. Yakın zamanda geçtiği belli, ama robot teknolojisi o kadar da gelişmedi...
Tamam, bazı şeyleri düşündürüp, sorgulatıyor ama filmin derinliği, duygusu falan yok. Karakterler yaşadıkları duyguyu izleyiciye yansıtmıyor. Birçok şey eksik ve yanıtsız.
Konu tahmininiz doğrultusunda akıyor ve finali önceden tahmin edebiliyorsunuz. +18
Kötü değil. Puanım 5/10

Tam şu insan görünümlü robotlar konusunun modası geçmedi mi artık derken, yine merakıma yenik düşüp izlemeye başladım. Bazı tutarsızlıklarına, diyalog yetersizliğine rağmen izleyiciyi sarmalayan bir yapısı var. Steven Strait'in performansı ilgi çekiciydi ama en ilgi çekici olan detay, filmin final bölümünde kabuk değiştiren akışı... Bu arada, ailece izlenecek bir film olmadığını da belirtmiş olayım.