Quick Change

Seyri son derece keyifli bir soygun filmi. 2009 da Empire dergisine göre “En iyi 10 soygun filmi” listesinde 6. sırada gösterilen bir film. Bir palyaço bankaya girdikten sonra silahını çeker ve “Bu bir soygundur” der. Soygun başarılıdır,müthiş bir planla banka dışına çıkarlarve film asıl o andan itibaren başlar. Üç arkadaş birlikte havaalanına gidip yurtdışına kaçacaklardır. Ama bu bankayı soymak kadar kolay olmayacaktır. Karşılarına akla hayale gelmeyen terslikler çıkacaktır, polislerde peşlerindedir. Çok ilginç bir soygun filmi, son derece zekice bir soygun planı ve ardından kaçış. Filmde anlatılan da zaten soygun sonrası, soyguncuların havaalanına ulaşma çabaları komedi ile süslenerek, aslında buna tam komedi demesek, şanssızlıklar silsilesi demek daha doğru olur. “Bir işi ne kadar kusursuzda yapsanız, yine de şansınız yanınızda olmalı” sözü tam bu filmdeki soyguncular için söylenmiş. Başlarına gelmedik kalmaz. O kadar kötü şansızlıklar yaşarlar ki, havalanına yaklaştıklarında üstlerinden geçen bir uçağa bakıp, Loomis’in “Bu bizim uçak mı ?” sorusuna Phyllis “Bizim uçak olsa kalktıktan sonra düşerdi” demesi yaşadıklarındandır. Oyunculuklar çok iyi, Bill Murray çok sakin bir şekilde abartısız oyunuyla harika, bir dönemin popüler yıldızlarından Geena Davis’i çok sempatik ve en iyi dönemlerindeki haliyle izlemekte ayrı bir keyif. Filmin sakarı Randy Quaid’de pek çok sahnede ön plana çıkıyor. Usta oyuncu Jason Robards ta ayrı bir tat katıyor. Film sonuna kadar müthiş bir keyifle kendini izlettiriyor. Bu fazla bilinmeyen filme bir şans verip izleyin, size son derece keyifli bir 1,5 saat geçirteceğine inanabilirsiniz. Kaçırmayın, ilk fırsatta izleyin derim.

Metrodaki bir palyaçoyla açılış yapıyor Quick Change. Sıradan görünümlü bu palyaço bir bankaya giriyor ve elindeki silahla güvenlik görevlisi dahil bankadaki herkesi rehin alarak bunun bir soygun olduğunu, kimsenin kıpırdamaması gerektiğini söylüyor. İlk başta palyaçonun palyaçoluk yaptığını sanan banka ahalisi durumun ciddiyetini farkedip kendilerinden geçiyor ve rehine moduna giriveriyorlar.Bill Murray‘in, filmin senaryosunu beyaz perdeye uyarlayan Howard Franklin‘le beraber yönettiği Quick Change’in, kendisinin ilk ve tek yönetmenlik deneyimi olarak kaldığı dikkat çekiyor. O yıldan sonra yönetmen koltuğuna bir daha hiç oturmaması ne derece büyük bir kayıp oldu tabii ki bilinmez ama böylesine güzel bir filmle bizi tanıştırması bile önemli.Film, başından sonuna kadar yani 1,5 saatlik süresince eğlence vaad ediyor. Hayalet Avcıları ve Bugün Aslında Dündü gibi iki efsaneden sonra Bill Murray’ın en keyif veren filmlerinden biri olduğunu söyleyebilirim. Tabii bunun altındaki en önemli etkenlerden biri Murray’in yine o kendine has rahatlığı ve kamera karşısındaki vurdumduymazlığı. Yaşanan talihsizlikler, bir şekilde paçayı kurtarıp yine aynı döngüye girilmesi, Amerika’nın o zamanki ve hala süre gelen durumlarını ti’ye alışıyla hani sürekli yanı başınızda bulundurmak isteyeceğiniz ve moralinizin bozuk olduğu zamanlarda açıp yüzünüze ufak da olsa bir gülümseme konmasını sağlayacak yapımlardan Quick Change.Kesinlikle şimdiye kadar izlediğim en underrated (değeri bilinmeyen) filmlerden biri.Mutlaka tavsiye ederim umarım bir gün değeri anlaşılır. 10 / 9.0