Gizli Bir Yaşam

“a hidden life”ın konusu pastoral bir bölgede sıradan bir insanın, iyi yönetmediğini düşündüğü lidere tabi olmamak için gösterdiği direnç.
filminin karakteri franz tanınan bilinen biri değil bir çiftçi ancak dini felsefi ve sosyolojik boyutuyla cisimleşmiş bir mallick karakteri; rahatsız edici ve gösterdiği direncin anlaşılmazlığıyla etkileyeci biri. filmde ileri sürüldüğü gibi tek başına bir insan, dünyaya meydan mı okuyor ya da sistemi değiştirebileceğini mi sanıyor. onun, hayatından ve ailesinden daha değerli olabilecek doğruyu yapmakla alakalı bir hakikati ne olabilir ki.
franz’ı anlamak ve vazgeçirmek için çaba sarfeden bilir kişilerin ileri sürdüğü argümanları seyirci nasıl değerlendirmekte zira başkaldırısında ne nazilerden yahudileri kurtarmak, ne hararetli isyankar konuşmalar, ne hitler’e itaat edenleri kötüleme derdi var. gördüğümüz yalnızca içsel bir amacın dışavurumu; reddetme ve direnç. franz, gücünün yetmeyeceğini bile bile neden itaat etmez ve sonu seçer.
franz’ın iç dünyasında idrak ettiği insan ve ona duyduğu hürmet, susturmaya çalışmadığı ses, hitler’e itaatine manidir.
franz’ın monologlarına yerleştirdiği davud peygamberin hasbihâliyle, fazla söze ne hacet diyen malick, insanın zavallılığını sözsüz sedasız gözler önüne sermekte. özgürlüğün bedenle sınırlandığı bir dünyada prangalı birisi özgür olduğunu söylemekte peki bu özgürlük anlaşılabilir mi.
“ışık biraz daha ışık” diyen ünlü şaire kamerası ile selam veren terrence malick’in coşkusuna tabiatın her detayında şahit olmak hoş bir deneyim.