Nine Eleven

Zeitgeist: The Movie belgeselini izledikten sonra 11 Eylül ile ilgili hiç bir şeye inanmıyorum. Belgeselde saldırı olayının hiiç olmadığını, USA'nın kendi kendine çalıp herkesi izlettiğini ve sonrasında bunu bahane ederek canı istediği ülkeye saldırmak için bahane olarak kullandığı çok güzel anlatılmış. O gün o binalarda çalışan hiçbir Yahudi'nin işe gitmediği de konuşulan ve tekzip edilmeyen bir durum. Dolayısı ile bu yalanın bir parçası olmamak adına bu filmi de izlemeye değer bulmamıştım. Lakin bir taraftan benim minik ile oynarken, diğer taraftan gözümün bir ucuyla filmi izledim.
Anlaşılan sadece USA dışındakileri değil içeridekileri de ikna edememiş olacaklar ki iyi oyuncuları filme dahil edememişler. Unutulmaya yüz tutmuş Carlie Sheen ve Whoppi Goldberg'i cast edebilmeleri filmin kalitesinin de göstergesi. 11 Eylül'de Dünya Ticaret merkezinde çalışan üç erkek iki kadının olaylar sırasında sıkışıp kaldıkları asansörde yaşadıkları gerilimli saatleri anlatan film bu açıdan izlenebilir olmuş. Üstelik asansörde kalanlardan ikisi boşanma aşamasında zengin bir çift ile iki siyahi adam. Son kişi zengin bir adamın metresi olan genç bir kadın. Aslında kurtulmak için çok da gerçekçi çabayı göstermeseler de yine de sonuna kadar kurtulma ümidi ile filmi izlettirmeyi başardılar. 2002 yapımı bir film için iyi sayılır. Bugün boş vaktiniz varsa benim gibi izlenebilir. Fakat önce Zeitgeist: The Movie'yi izlemelisiniz. Ölmeden önce mutlaka...