Kuşatılmış

Film, olayları şöyle oldu, böyle oldu diye anlatmıyor. Sana sahneyi veriyor, arkasındaki derinliği senin keşfetmeni istiyor. Kosova’ da Arnavutlarca hor görülen azınlık sırp kesimin zor şartlar altında yaşayış biçimi bir aile üzerinden anlatılıyor. Okuma sıkıntısından tutunda, kana kan düşmanlığına ve hayata adapteye kadar bazı temel yaşam konularına değiniyor. Değişik yorumlara açık olanlara tavsiye edebileceğim bir film. Tarihte sırplarından bölge insanına neler yaptığı da kayıtlıdır. Bir de müslümanların gözüyle sırpların yaptıkları etnik temizlikler, tecavüzler, yakılıp yıkılan camiler, uyguladıkları şiddet politikaları gösterilsin. Sonrada bu iki filmi karşılaştıralım. Devede kulak deyimi hasıl olur mu dersiniz? Sırp tarafından bakılmış bu film ne kadar doğrudur bilemem. Ama kendi halinde hayat süren azınlık sırp kesiminde büyük zorluklar yaşadıkları aşikardır. Filme puanım 10/7

Balkanlar... Yine savaş... Dünyanın neresinde olursa olsun nedensizlik ve anlamsızlıkla eş anlamlıdır bu olgu. Ferdinand Celine'in dediği gibi; "Sonuçta savaş dediğiniz şey, anlam veremediğiniz ne varsa odur." Ve çoğu zaman da bu devasa felaketlerin yükünü minicik cüsseleriyle çocuklar üstlenir. Böyle olunca da bize biraz daha fazla acı çekmek ve lanet etmek düşer. Savaş çocuklarının halini bize hatırlattığı için ve yer yer Theodoros Angelopoulos'un kalbinin içinden gelen sesleri bizim için notaya döken Eleni Karaindrou'nun ezgileriyle yüreğimizi burkmayı başardığı için ayakta alkışı hak eden bir film haline bürünürken finali ile de kulaklarımıza fısıldadıkları ile de akla şu soruyu getirir; Çanlar ne zaman barış için çalacak?