1944

İlk bölüm özellikle de Alman askerlerinin daha doğrusu Alman ordusunda savaşmak zorunda kalan Estonyalı askerlerin olduğu bölümler bana sıkıcı gelmişti.Upuzun siperler var ancak bu siperlerin korunmasında görevli asker sayısı en fazla 10 kişiydi.Bu yüzden baya yadırgadım filmi.Bunun yerine daha fazla asker olabilirdi.Görsel açıdan yani...Ama filmin ikinci kısmı yani Sovyetler tarafında savaşan Estonyalı askerlerin savaşa bakışının anlatıldığı kısımları gerçekten de beğendim.Hem asker sayısının fazlalığı,hem tankların kullanılması hem ilk bölüme göre daha doyurucu çatışma sahnelerinin olması gerçekten de filme bağlanmama neden oldu.Bunun dışında filmin ana konusu II.Dünya Savaşı sırasında işgale uğrayan Estonya'nın Naziler ve SSCB arasında kalması.Burayı zamanla işgal eden Naziler ve Sovyetler buradaki aileleri parçalamışlar,genç erkekleri kendi ordularında savaşmaya zorlamışlardır.Filimde bunun üzerinde duruyor.Estonyalı fakan Alman üniforması giyen askerleri yine Sovyet üniforması giyen Estonyalılar öldürüyor,aynı şekilde Alman Üniformasını taşıyan Estonyalılar diğerlerini öldürüyor.Kısacası kardeş kardeşi öldürüyor.Zaten filmin bir kısmında ''Bu savaş bizim değil!'' diye bir asker bağırıyor duruma isyan ediyordu.Sovyet ordusunun ise acımasızlığını az zamanda ama öz birşekilde anlatılması da hoşuma gitti.Özellikle de bazı Sovyet komiserlerinin kendi rütbelerini arttırmak için gerekirse kendi adamlarını dahi öldürdükleri gerçeği filimde anlatılıyor.Filim iki arada kalmış insanların durumunu çok güzel anlatmış.Kesinlikle izlenilmesini tavsiye ediyorum ancak şunu tekrar belirtmekte fayda var.Filmin ilk kısmı yani Alman üniforması giyen estonyalılarda canınız sıkılabilir ancak ikinci kısımdan itibaren adeta filme bağlanıp kalıyorsunuz.