Jitters

Keyifli bir İzlanda filmi.İzlemeden önce filmin konusunu bile bilmiyordum,filmi izleme amacım İskandinav filmi izlemek istememdi ve açıkçası filmi izlerken keyif aldığımı söylemeliyim.Film gençlik dramı denilebilir ama öyle fazla trajik bir biçimde işlenmiyor olaylar filmde,oldukça sade ve gerçekçi işlenmiş filmdeki mevzular.Filmin aslında bir baş karakteri var gibi gözükse de birden fazla gencin sorununu anlatan bir film Órói,o yüzden izlerken sıkmıyor aksine izleyene güzel bir zaman vaad ediyor diyebilirim.Filmde birden fazla gencin hikayesine değinildiği için de film ister istemez sürükleyici film kıvamına gelmiş,zaman zaman tebessüm ettiren zaman zaman biraz da olsa iç burkan bir film diyebilirim ama daha fazlası değil,yani kısacası çerezlik bir filmden daha fazlası diyemem Órói için.Filmde kullanılan müzikler de fena değil.Son olarak ben filmi gençlik kategorisinde beğendim diyebilirim,fazla beklentiniz olmadığı takdirde gençlik veya İskandinav sineması seviyorsanız tavsiye edebilirim.

6/10

LGBT sinema sektöründe en sık adı geçen ve birçok filmin yapımcılığını üstlenen TLA Releasing imzası taşıyan senaryoların genellikle orta seviyelerde değerlendirildiğini söylemek sanıyorum yanlış bir telaffuz olmasa gerek. Halk tabiri ile çerezlik diye adlandırılan filmler kategorisinde oldukça popülerdir aslına bakarsanız bu yapımcı şirket. Haftalık dizi çekimi yaparcasına sık sık yeni filmler ile piyasanın nabzını tutuyor olsa da, kalite ve izlenilebilirlik anlamında bir elin parmak sayısını geçmez izleyiciyle buluşturmuş olduğu filmler. Lakin tüm bu olumsuz eleştirilerime rağmen, homofobik bir toplumun yoğunluğunun hüküm sürdüğü dünyada, cesur bir hamle olarak nitelendirebileceğim bir özelliği de barındırmıyor değil açıkcası.

Filmi ele alacak olursak şayet, aslında neredeyse ilk yarım saatlik süre zarfında ön yargılarımın ve sabırsızlığımın etkisiyle peşin hükümlü davrandım ve yine memnun kalmayacağımı düşünerek kendi kendime hayıflanmaya başlamıştım. Fakat hikaye ilerledikçe, çok ince noktalara temas edilerek birbirinden farklı bir grup gencin hayatlarına ayna tutarak, yaşam standartları ve ergenliğin getirmiş olduğu sorunların, aile içi etkileşim ve iletişim kopukluğunun ne denli önemli olduğunun perspektif bir bakış açısıyla aktarımına tanıklık ediyor insan. Henüz oturmamış ve arayış içerisinde olunan cinsel kimlik karmaşası arasında, bir yandan kendinizle mücadele ederken diğer taraftan ailevi problemler ve bağlı olduğunuz sosyal çevre içerisinde ki varlığınızın mücadelesini vermeye çalışmak oldukça zahmetli ve bir o kadar da yıpratıcı bir tecrübe oluyor aslında.

Hayat hakkında tecrübe sahibi olan yetişkinlerin, aşırı savunmacı ve koruyucu tutumları çoğu zaman fazlasıyla rahatsız edebiliyor bizi. Gençlik ateşinin etrafımızda oluşturduğu çemberin kıvılcımlarını görüyoruz belki de sadece fakat hayata ve yaşama dair kazanılan tecrübelerin olgunlaştırdığı dönemlerde ise gülüp geçmekle yetiniyoruz geride bıraktıklarımıza ve yaşadıklarımıza. Herkes için eşit düzeyde olmuyor tabi ki bu kazanımlar. Sorunlu başlayan ve o şekilde devam eden bozuk aile ilişkilerinin vermiş olduğu psikolojik çöküntünün de etkisiyle her şeye DUR diyerek büyük bir nokta koymayı seçenlerde olabiliyor. Ki bu intihardan başka bir netice doğurmuyor ne yazık ki.. Çok klişe olacak belki ama unutmamak gerekiyor ki hiçbir anne veya baba evladının kötülüğünü istemez. Bunu her birey mutlaka bir gün bu vasıflara sahip olduğunda anlayacaktır muhtemelen..

İçerdiği konu ve değinilen noktaların etkisiyle dökülen cümleler bunlar.. Oyuncu tercihleri konusunda biraz daha özenli davranılsaydı keşke diye düşünmeden edemiyorum. Zaten filmde kullanılan İzlanda dili fazlasıyla rahatsız edici ağırlıktaydı. Bunlar farklı kültürlere olan saygısızlığımdan değil ama maalesef izleyiciyi de rahatsız eden ayrıntılar. Gençlik sorunlarının etkili bir üslupla kaleme alındığı başarılı sayılabilecek bir filmdi.. 10 / 7