An...

Eller soğuk. Geçmeyen bir kış üşümesi gelmiş gibi sevgilim. Uzaklıkları anca böyle anlatabiliyorum çaresizce. Üşüyorsam sebebi sensiz diyor, seni suçluyor, özlemle seni bekliyorum…

,,Hakkın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine, teslim ol. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden iyi olmayacağını?,,

Elif Şafak’ın Aşk romanında geçen bu cümleler Şems-i Tebrizi'nin 40 Kuralından biridir. Ve vakti zamanında her kişinin facebook durumu, en çok rt edilen tweeti, durum güncellemesi, kitap arasına not yazmadan önce yazılan manidar sözcükler bütünü olmuştur. Tasavvufi ve kaderci duruşu olan bu kupleyi filmi izlerken çokça andım. Bazen akışına bırakmak en güzeli, derler ya hani su akar yolunu bulur diye. İşte biz insanoğlu akışına karşı durmayı severiz en çılgın nehirlerin. Bundandır işte tüm acılar. Halbuki ‘aman beeee ne olacaksa olsun.’ Rahatlığı ile yaşasak sanki pek de sorunumuz kalmaz gibi. Yine de bizi biz yapan seçimlerimiz ve hayat karşısında o seçimlerimizi nasıl temsil ettiğimiz. Bu bağlamda aslında film de sorular soruyor bize. Çeşitli seçimler ve yol ayrımları sunarak her seçimin ve her ayrımın getirisini, götürüsünü açık bir masada önümüze seriyor. Sonuç ne?, derseniz eğer. Masa dağılmış, masanın örtüsü kirlenmiş, sandalyeler kırılmış… Anılar ve yaşanmışlıklar olduğu müddetçe tadilata ve yenilenmeye ihtiyaç duyan nice masalar gibi bu masa da epey hırpalanmış.

Toplumsal ekonomik krizin makrodan mikroya varana kadar nasıl etkili olduğunu görüyoruz ayrıca filmde. Mutlu aile ve mutlu bireyler sadece aşk ve sevgiyle kurulmuyor, her birey her fert kendi gerçekliğini, kendi varoluşunun gayesini yapıp kendini tatmin ettikçe mutluluk anlamında bir adım atmış olabiliyor. Krizler oluyor, bunalımlar oluyor, hüsran ve hayal kırıklıkları oluyor ve hayat yine elimize birer beyaz mendil vererek yarı hüzün yarı halay kıvamında bizleri uğurluyor : )

Filmi sevdim.Kaderin var olduğunun üzerinde duran ve akıcı bir şekilde ilerleyen bir film.Olması gereken şeyin doğru yerde ve doğru zamanda bir gün mutlaka olacağını güzel bir şekilde anlatmış.Filmin müzikleri ve replikleri ayrıca filme çok yakışmış.Bir kaç tanesini filmden çekip alacağım sanırım..

''Hayat bize sadece bir kez bahşedilir.Eşsiz bir fırsat gibi.Peki biz ne yapıyoruz? Onu yaşamak yerine oradan buradan çekiştirip mahvediyoruz.Düzenli toplum,düzenli insan ilişkileri..Ama madem düzenli iseler nasıl oluyor da onlara ilişki denebiliyor? İlişki demek cesaret demektir.Şaşırtmaktır,duyguların doğuşudur.Duygularını nasıl düzenleyebilirsin ki'' 10/8