Yakıcı Bir Yaz

Açıkçası ben Original Sin tarzında bir film bekliyordum filmin isminden ötürü. Ancak karşılaştığım şey varoluş sancıları oldu. Biraz psikolojik açıdan yaklaşmak gerekiyor. Eserde Fransız filmlerine özgü bir yavaşlık mevcut.

Yönetmen Louis Garrel daha en baştan filmin sonunu gösterir. Ayrıca çıplak Monnica Belluci'ye yer verir. Yönetmen sanki "sırf bunları izlemeye geldiyseniz filmi kapatabilirsiniz" diyerek gereksiz kalabalığı "devamsızlıktan bırakmayacağım" diyen üniversite hocası gibi eve gönderir.

Filmin asıl konusu kanımca zengin insanların tasasızlığının diğer yüzü. Halihazırda zengin olan Frederic resim çizmekte, arkadaşlarıyla partilere gitmekte, uyuşturucu çekip eğlenmektedir. Boş, tasasız bir hayattır onunki, hiçbir amaca sahip değildir kendisi, Paul ile yaptığı devrim tartışmaları ona absürt gelir, buradan anlayabiliriz bunu.

O kadar boş bir hayatın içinde tutunduğu tek şey karısı Angela'dır. O kadar büyük rol oynar ki karısı, en son kendisi Frederic'i terk ettiğinde Frederic intihar eder. Oysa ki Frederic Angela'ya biraz eşya muamelesi yapmaktadır aslında. Karısı, onun şatafatlı hayatındaki bir şatafat elementidir. Angela ise kocasının resimlerinde ona giderek daha az yer vermesine üzülerek kocasını aldatma yoluna gitmektedir. Angela'nın mesleği oyunculuk olduğundan sürekli ilgi merkezinde olma eğilimini anlamak normaldir.

Karısının ihanetini bir yerden sonra yediremeyip intihar eden Frederic ölmeden önce dedesini görür. Dedesi savaşta ölmüş biri ki bu durum Frederic'e absürt geliyor bahsettiğim gibi. Ancak dedesi yine de mutludur ve şevkle bir şeyler anlatır. Hayat amacı dışında her şeye sahip olan ama mutlu olamayan Frederic dedesi ile büyük tezat oluşturur bu sahnede. Elizabeth ile Paul ilişkisinin Frederic ve Angela ilişkisine tezat oluşturduğu gibi. Elizabeth ile Paul zengin ve evli olmamalarına rağmen geçinip giden klasik bir çifttir, ana rolde olan narsisist çiftin aksine. Sanatçı olduklarından mıdır bilmem ama hem Angela ilgi manyaklığından ötürü aldatır Frederic'i, Frederic de "her şeye sahibim ama şu kadına sahip olamadım" düşüncesiyle kendine yediremez bu durumu.

Elizabeth ile de ilgili birkaç cümle söyleyeyim. Filmde birtakım kopukluklar olduğundan ötürü bazı durumlar hiç iyi işlenememiş. Sessiz ve bunaltıcı uzun sahneler var ama durumu açıklayan net bir aksiyon olmuyor. Bu nedenle Elizabeth'in triplerinin iyi ifade edilemediğini düşünüyorum. Filmde Paul ile Frederic'in ne ara birlikte yaşayacak kadar yakın arkadaş oldukları bile doğru düzgün gösterilmiyor. O yüzden Elizebeth'in sözlerini aslında Paul ile olan ilişkisi için bir seyirci kılavuzu olarak görmek gerektiğini düşünüyorum. Çünkü ekranda izleyemediğimiz birtakım boşlukları bize bu diyaloglar açıklıyor. Elizabeth karakterinin geçmişte yaşadığı tecrübelerden ötürü özgüvensiz olduğu ve ilgisizliği kaldırmadığını da söylemek mümkün.

Film daha çok situation movie gibi ama gereksiz suskunluklar ve alakasız özlü sözler atılıyor ortaya. Nedense herkes kadınları anlayamama sorununa ilişkin bir fikre kapılmış durumda.