Yarından Sonra

Çok güzel bir film. Akılda kalıcı ve etkileyici. Ancak bir sahne var ki beni deli ediyor her izleyişimde. O da; takside sıkışan turist kadın ve kızı ağlaşırken polisin "üzgünüm, Fransızca bilmiyorum" diye çene yapması. Yahu birader, felakete üç-beş adım kalmış, millet delirmiş bir vaziyette kaçışıyor sağa sola ve takside sıkışmış bir kadın ve kızı o esnada senden ne isteyebilir Allah aşkına bir düşün. "Afedersiniz memur bey, şehir merkezine daha çok var mı diye sorabilir mi" sence? Yani tercüman gelmeden de camı kırıp anne kızı sıkıştıkları yerden kurtarabilmeyi akıl etmelisin. Bu Amerikan klişeleri harbiden bazen insanın akıl sağlığını tehdit edecek boyutlara ulaşıyor. Tamam, sakinim...

Uzun süre kapalı kapılar ardında güneş görmeden günlerce bekleyen kadınların makyajının bile bozulmaması, insanların onca badireye rağmen oldukça sağlıklı görünmesi ve kurtların gerçekçi olmayan tavırları (bu filmdeki kurtlar gerçekte var olanlardan çok farklı görünüyor) filmdeki bariz zayıf kısımlar.

İşin politika ve ABD başkanını yağlama konusunda klasik Emmerich tavrı 2012 filmindeki gibi yine karşımızda. Felakete uğramış bir millet hala mağrur, hala yöneticiler dış politikada inanılmaz derecede efektif (!) çözümler üretebiliyorlar. İşin propaganda tarafı yine baymaya devam ediyor.

Her şeye rağmen filmin hikayesi iyi sayılır. Efektler oldukça güzel. New York'un dalgalar ile buluşma sahnesi enfes derece etkileyici. 2012 filminden bir tık geride olduğunu kendi adıma söyleyebilirim.

6.7/10