Videodrome

"Videodrome" bence sadece bir film değil, aynı zamanda izleyiciyi rahatsız eden, düşündüren ve etkileyen bir deneyim. David Cronenberg’in bu filmi, medyanın insan zihni üzerindeki etkilerini ve gerçekliğin sınırlarını zorlayan bir kabus gibi. Film, medya tüketiminin bizi nasıl dönüştürdüğünü, hatta kontrol altına aldığını sorguluyor. İzlerken, teknolojinin insan bilinci üzerindeki karanlık yüzünü keşfetmekle kalmıyorsunuz, aynı zamanda medya ve gerçeklik arasındaki ince çizginin bulanıklaştığını hissediyorsunuz. "Videodrome," izleyiciyi pasif olmaktan çıkarıp, film boyunca aktif bir sorgulayıcıya dönüştürüyor. Cronenberg’in yarattığı bu rahatsız edici dünya, aslında bizim dünyamızın bir yansıması; bu da filmi zamanının ötesinde bir eser yapıyor.

Film çok güzel başladı bence ama sonrasında çok fazla imgeleşti, bu da keyif vermedi çok fazla zaten ağır bi film bu kadar imgelere girince daha izletilmez yapıyor kendisini. Fakat inanılmaz güzel eleştirilere sahip bir başyapıt gerçekten. Müzikleri, makyajları, oyunculukları falan her şey çok üst düzey diye düşünüyorum ama benim için film aslında kameranın da işin içinde olduğunu öğrenmesinden sonra bitti zira ordan sonrasında bana cidden pek keyif veremedi hele son sahneleri hiç anlamadım zaten. Bu kadar izlendiğinde insanı rahatsız edecek filmler günümüzde bile yokken 35 yıl öncesinde bu kadar güzel alt metinlere sahip olup vermek istediği hissi dibine kadar yaşatan cidden baya az film var. Ne varsa 80lerde var ya cidden! Gerilmek isteyen bu filmi izler, o kadar!