Adolescence

Tek plan tekniğiyle çekilen dizi, akran zorbalığı ve sosyal zorbalığı merkezine alarak sert ve çarpıcı bir toplum eleştirisi sunuyor. İlk olarak Amazon’a sunulmasına rağmen reddedilen proje, Netflix’in yayınlama kararıyla hak ettiği ilgiyi bulmuş oldu. Bu anlamda, Netflix’in cesur ve isabetli bir adım attığını söylemek mümkün. İkinci sezon için aynı evrende geçen, farklı karakterler veya yeni bir olay örgüsüyle ilerleyen alternatif hikâyelerin değerlendirildiği konuşuluyor. Eğer bu gerçekleşirse, dizi yalnızca başarılı bir yapım olmanın ötesine geçerek; sosyal değişim ve empati yaratma gücüne sahip, zamanımızın önemli işlerinden biri olarak konumlanabilir...

"Kevin hakkinda konuşmalıyız" filminin benzeri bir konusu vardi.

herkes tarafından övülünce ve izlenme rekorlari kırınca merakımdan izledim.
yeni de bitirdim. bir 1 dk düşündüm... ne yazsam dedim.
çünkü güzel desem güzel değil
kötü desem kötü değil

ama beklenti yüksek olunca haliyle biraz hayal kırıklığına uğradım.

aslında konu güzel. ailelerin ve eğitimcilerin seyretmesini tavsiye ederim. bunu daha derinlemesine işleselermis 10 bölüme çıkarsalardı cok daha güzel bir yer edinirdi.

çok zor bir çekim tekniği olduğu çok vurgulandi. ancak keske yapmasalarmış.
resmen başım döndü.
hic durmadan dönen bir kamera rahatsız ediyor.
bu kadar zahmete girip daha kötü olması üzücü...

birazda senaryodan bahsedersem.
13 yasindaki bir çocuğu, arkadasini öldürme şüphesiyle tutuklanmasi
ifadesinin alınmasi
psikiyatrist görüşmesi
cocugun ailesinin kendi içinde duruma anlam verememesi
ve o mahallenin bu aile ile olan iliskisi olmak üzere bir çok konuya hızlıca değinmişler...

ben son iki bölümdeki psikiyatris ve ailenin ic hesaplasmasini çok carpici ve gerçekçi buldum.


diziye 6 puan verdim
bu kadar düşük olmasınin 2 nedeni var.

diziye gizem yaratacaksaniz basta herseyi kabak gibi belli etmeyeceksiniz

yok hersey acikca söylenecekse o zaman nedenlerini aciklayan psikolojik tesbite agırlık vereceksiniz.

herseyden biraz yapmak isteyip batırmışlar.