Wasp Network

Hollywood eskiden USA propagandası yapardı. Hala da USA propagandası yapılan filmler var. Hiç olmazsa bir bahane ile USA bayrağı gösterilir. Fakat son yıllarda sistem eleştirisi de yapılmaya başlandı. Bunu günah çıkarma filmlerinden ayırıyorum. Kızılderililere yapılanlarla ilgili filmler çok azaldı. En son hatırladığım Christian Bale'nin 2017 yapımı Vahşiler var. Fakat siyahilerden günah çıkarma sürüyor. 42, 12 Yıllık Esaret, Duyguların Rengi gibi iyi filmler var ve son zamanlarda da filmler gelmeye devam ediyor. Barry Seal Kaçakçı filminde Orta Amerika'da USA'nın nasıl çirkin bir rol oynadığı çok iyi anlatılmış. Bu filmde de Küba'nın USA karşıtlığına rağmen Kübalı ajanların haklı mücadelesi iyi bir kurgu ve belgesel tadında anlatılmış. USA'nın Kübalı muhaliflere nasıl göz yumduğunu ve desteklediğini anlatırken bu insanların gidip Küba'da terör faaliyetleri yaptıkları da itiraf edilmiş oldu. Hollywood'da son yıllarda kötülerin bile haklı sebepleri olduğu ve aslında mecbur kalmasalar iyi insanlar olacakları; psikopat ve narsist olmadıkları anlatılıyor. Evrenin yarısını yok eden Thanos'un bile haklı sebepleri vardı. Joker çok kötü bir hayatın sonunda "haklı" sebeplerle fıttırmıştı. Bunun yanında eskiden korkunç birer yaratık olan Ruslar ve "terörist" Müslümanlar(!) bile insan olarak gösterilmeye ve filmlerdeki taraflar eşit uzaklıkta gösterilmeye çalışılıyor. Kimin iyi, kimin kötü olduğu seyirciye bırakılmış. Mesela Entebbe'de 7 Gün filminde ne teröristler ne de İsrail tam olarak kötü gösterilmediği gibi her ikisinin de haklı sebeplerinin olduğu anlatılmış. Bu filmde de Küba'nın içinde bulunduğu ekonomik durum anlatılırken bilindik kötü Komünist bir ülke yerine insanların yaşadığı sıradan bir ülke olarak ve doğru bir bakışla gösterilmiş. Bombacı ergen bile insan ve onu sorgulayan Kübalılar da. Burada önce Clinton'un konuşması ve sonra Castro'nun röportajı verilerek tarafsız kalınmaya çalışıldığı anlatılmaya çalışılıyor. Kübalı casuslar da sanki haksız yere -ki öyle- hapiste tutuldukları anlatılıyor. Yaşı tutanlar bilir: Bir zamanlar ASALA diye bir Ermeni örgüt vardı. Bunlar 80'lerde ülkemizin yurt dışındaki elçilik mensuplarına suikastlar düzenliyorlardı. Bu örgüt MİT ve burada görev yapan Abdullah Çatlı gibi adamlarla ortadan kaldırıldı. Tabi filmde olduğu gibi karşı istihbarat ve operasyonlarla ve de gayrı resmi olarak. Film gerçek olaylardan sinemaya aktarılmış. Kişiler gerçek. Bu da filme bir önem katıyor. Tempo zaman zaman düşse de ve süre de uzun olsa da kullanılan tweestler bu ağır tempoyu ortadan kaldırıyor. Oyuncular da çok iyiydi. Vefakâr eş ve iyi anneyi oynayan Penolope Cruise çok iyiydi. Her şeye rağmen kocasının arkasında dağ gibi durdu. En üzüldüğüm nokta ise Anna De Armas'ın oynadığı güzel kadını orta yerde bırakıp giden ajanın yaptığı bu alçaklık oldu. Kadınla evlenmek zorunda değildi. Fakat onu paravan olarak kullanıp, sonra onu bir kenara atıp gitti. Netflix artık iyi film yapmaya başladı diyebiliriz. Bu film bir aksiyon filmi değil. Gerilim seviyesi de düşük tutulmuş. Tweestler iyiydi. Küba'dan kaçarak gelenlerin Küba casusu olmaları iyi birer tweestti bence. Film herkese hitap etmese de kötü bir film değildi. Sadece işin içine casusluk girdi diye aksiyon beklentisi olanlar için hayal kırıklığı olabilir. Bir de filmin Türkçe çevrisi de çok saçma olmuş. Olay zaten bilinen bir casusluk filmi değil. Adamlar da gizli görevde olsalar da casus değiller. Film zaten bunu kabul etmiş. Dolayısı ile "Casuslar Şehri" ismini koyan kişinin zihinsel seviyesi ve sinema bilgisi araştırılmalı. Filmin orijinal ismi "Eşek Arısı Şebekesi"dir. Ne casuslukla ne şehirle alakalı değil.