Üç

Önce ' Love in Thoughts ', sonra ' The Sex Of The Angels ' ve şimdi de ' Drei '... Son bir hafta içerisinde izlediğim üç film ve hepsinde de işlenen tema neredeyse aynı. Tuhaf ve tartışmalara yeni bir boyut kazandırmaya meyilli enteresan senaryolar. İki kardeş aynı erkeğe aşık, iki sevgili aynı erkeğe aşık ve evli bir çift yine aynı erkeğe aşık... AŞK zannediyorum ilk defa kendini böylesi karmaşık üçlemelerin içerisinde buluyordur..:) Hayata ve insanlara çok geniş bir açıdan bakan biri olarak benim bile garipsediğim bir ilişki karmaşası olduğu aşikar. Sevgi paylaşıldıkça çoğalır sözünü söyleyen zat-ı muhterem bu filmleri izlemiş olsaydı söylediğinden ötürü pişmanlık duyabilirdi sanırım..:))

Yedi milyar gibi uçuk bir nüfusa sahip olan Dünya' da tesadüfün de bu kadarı olmaz dedirten, üç farklı hayatı eş zamanlı olarak birbiriyle kesiştiren farklı ama keyifli bir filmdi. İntro kısmında ki dans ve özellikle kareografi güzel bir başlangıç oldu. Aralarda ki siyah beyaz flashnext sahneler tadımlık ama doyurucuydu. Özellikle Sophie Rois ( Hanna )' nın performansı başarılı ve tatmin ediciydi. Olaylara verdiği tepkiler çok tatlıydı. Halk arasında ' Yuva Yıkan ' olarak anlandırılan, hikayede ise ilk başlarda Hanna ve Simon için şok etkisi yaratan lakin bu tezi çürütürcesine yuva yıkmak yerine belki de o yuvayı ayakta tutan konumuna gelen Adam için de ne söylenir bilinmez. Doyumsuz, açgözlü biseksüel bir kişilik.. Ah o üçünün pişti olma sahnesi yok mu hele... Yıkıldım, koptum adeta.. Muhteşemdi.

Filmin ilk bir saatinden çok fazla birşey beklemeyin. Her dakika konu ne zaman beklenilen yöne doğru giriş yapacak diye merak etmekten sıkıldığımı söyleyebilirim. Fakat ikinci saate adım attığımızda hareketlenmeye başlıyor hikaye ve bir çırpıda olaylar başlıyor, gelişiyor ve sonuçlanıyor.. 119 dakika oldukça uzun bir süre.. Ki söylediğim gibi ilk bir saat çok ağır ilerlediği için gereksiz bir süre uzamasına neden olmuş bu durum. Olaylar daha hızlı gelişmeli ve süre kısa tutulmalıydı.. Yine de beğendim filmi arkadaşlar. 10 / 7

Ataol Behramoğlu'nun dediği gibi "Aşk İki Kişiliktir". Altay Öktem "Aşk Üç Kişiliktir" derken de anlatmak istediği aşkın iki kişilik olduğudur. Bunun dışındaki duygular neyin yanılsamasıdır ya da doğru adı nedir bilemem ama aşk iki kişiliktir...

Filmde,
"Ve işin paradoksu da buradadır.
Daha önceden sınırları çizilmiş sınıflar içerisinde iniş çıkışlar yaşarız çünkü bunlara sahip olup bu sayede toplumsal etki yaratmaya yönleniriz.
Kategorize edilmeyi, ve bu şekilde ve buna göre tanımlanmayı ve davranılmayı bile kabul ederiz. Her ne kadar bu konuda hislerimiz çelişkili olsa da bunu yaparız çünkü sadece bu şekilde var oluruz, yani, bu şekilde kabul edilebiliriz.
Bunun bedeli, bilinir ve tahmin edilebilir limitler içinde yaşayarak keskin bir yabancılaşmadır."
denerek net bir sonucun altyapısı hazırlanıyor. Ancak gerçekten öyle mi?
Farklı bir konuda farklı bir bakış açısıyla düşündürdükleri filmi değerli kılıyor. 7/10