Katil Joe

Filmde hal ve davranışlar çok garip. Herkes anormal derecesinde ketum, sanki olayları yaşayanlar onlar değil gibi davranıyorlar. Başta zaman doldurmalık gibi gelse de özellikle finale doğru fazlasıyla olgunlaşan yapısı var. Fazlasıyla arka planda kalmış birçok olay var. Bu da haliyle filmin büyük bir kısmını boşlukta bırakmış. Sonlara bırakılan ağır sahneleri ise insanı derinden etkiliyor diyebiliriz. Zaten seyirci üzerinde genel etkinin bırakıldığı nokta filmdeki karakterlerin genel umursamazlık hali ve gündelik yaşamda eşi benzeri olmayan hareketler. Kadın vücudu cürretkar bir biçimde veriliyor. Tabii birebir olarak uzuvların temas ettiği nokta hiç yok. Bunu yapmadan filmin merkezindeki anormal havayı kendine çeken sapkınlık noktaları, sahneleri var. Televizyon izleme ahmaklığının üst boyutlarda olduğu günümüzde bunu yeren mutlak, bir o kadar muhakkak mesaj kaygısı mevcut. Bu noktada kesin bir yargıyla karakterlerin kendileriyle direkt olarak ilgilenilmediğini söyleyelim. Homo sapien bireyler olarak hayat biçimlerimizdeki kaypaklık, insanların faydacılık anlayışını leş modernizmle harmanlaştırdığı bir işleyiş hakim.

İzlerken çoğu zaman 'yok artık' noktası yaşanabilir. Kaldı ki filmi çok fazla beğendiğimi de söyleyemem. Ancak bu çizgisi çok kesin olduğu için, fazlasıyla beğenilecek bir yapım olduğundan izleyecek olanları uzaklaştırmak istemiyorum. Bireysel performans olarak Matthew McConaughey çıtayı üst noktaya taşıyor. Hatta rolünü öyle iyi oynuyor ki kendisinden tiksinmeniz mümkün. 5.8/10

Sorun bende mi bilmiyorum ama ben gayet beğendim bu filmi. Açıkcası sıkıldığımı da söyleyemeyeceğim. Exorcist'in yönetmeni William Friedkin'den kendine özgü bir çalışma olmuş. Normalde Killer Joe bir tiyatro oyunu olarak bilinir çünkü filmin son 15 dakikası bir tiyatro oyunu için oldukça ideal dakikalardır. Filminin de nasıl olacağını az çok tahmin ediyordum ve tahmlerim doğrultusunda olan bir film olduğunu gördüm. Aslında film oldukça basit bir konu üzerine kurulu ama insana yaşatmak istediği psikolojik gerilimi gayet etkili bir biçimde yaşatıyor ve aynı zamanda da içinde barındırdığı tuhaf kara mizahıyla yer yer seyirciyi güldürüyor. Ahlak anlayışımıza oldukça ters düşen karelere şahit olmaktayız bu filmde. O yüzden bizim tarzımıza ne kadar uygun bir filmdir, orası tartışılır. Sinema, içinde herşeyden bir tutam da olsa bulunan bir sanat dalı olduğu için bu filmi beğenmekte veya beğenmemekte özgürsünüz. Absürt sahneleri var mıydı? Elbette. Fakat saçma veya gereksiz bir film olduğunu düşünmüyorum. Ahlak ve ilişkileri konusuna kendi görüşlerini ekleyerek farklı bir düşünce getirmiş film. Düşünce yapısı bozuk ve toplumdan soyutlanmış bir aile profili çizilmiş bu filmde. Bu toplumdan soyutlanmanın ve ahlaksal bozulmanın getirdiği uyuşturucu işinin bir ailenin hayatını nasıl mahvettiğine şahit olmaktayız bu filmde. Matthew McConaughey kendine yakışan bir psikopat dedektif rolünde oynuyor. Siz nasıl bulursunuz bilmem ama gayet izlenilesi bir film olmuş bu bence... 7/10